🥋 Wzór Pisma Do Spółdzielni W Sprawie Grzyba

Poznań, … 2012 SKARGA KASACYJNA w sprawie: X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - powódki - zast. przez adwokatów: Tomasza Grzybkowskiego, Tomasza Guzka, dr. Michała Jackowskiego Grzybkowski Guzek Jackowski Adwokacka Spółka Partnerska 61-762 Poznań, ul. Dominikańska 3 c/a Y - pozwanej - Sygn. akt … Wartość przedmiotu zaskarżenia: złotych I Wydział Izby Cywilnej Sądu Najwyższego za pośrednictwem: I Wydziału Cywilnego Sądu Apelacyjnego Al. Solidarności 127 00-950 Warszawa Wnioski W imieniu powódki, z powołaniem się na załączone pełnomocnictwo do reprezentowania w tej sprawie, składam skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia … 2012 roku, sygn. akt: …, oddalającego apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia … 2011 roku, sygn. akt: … Wyrok zaskarżam w całości i wnoszę o: I. przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, II. rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie, III. uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi drugiej instancji do ponownego rozpoznania, IV. zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania wywołanych wniesieniem skargi kasacyjnej, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych, V. zwolnienie powódki od kosztów sądowych w zakresie opłaty sądowej od skargi kasacyjnej. Wniosek o przyjęcie skargi Za przyjęciem skargi kasacyjnej do rozpoznania przemawia istotne zagadnienie prawne, sprowadzające się do rozstrzygnięcia: czy przewidziany w art. 228 pkt 4 ksh wymóg uzyskania zgody zgromadzenia wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na nabycie (zbycie) nieruchomości dotyczy zawarcia umowy zobowiązującej do przeniesienia własności? Zarzuty Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucam: naruszenie prawa materialnego – art. 228 pkt 4 ksh w związku z art. 189 kpc przez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że warunkowa umowa sprzedaży nieruchomości, zawarta bez zgody zgromadzenia wspólników jest nieważna, podczas gdy przewidziany w art. 228 pkt 4 ksh wymóg uzyskania zgody na "nabycie" nieruchomości dotyczy wyłącznie umowy przenoszącej własność, co doprowadziło do uznania, że powódka – z uwagi na nieważność warunkowej umowy sprzedaży – nie ma interesu prawnego w ustaleniu nieważności oświadczenia woli pozwanej o skorzystaniu z prawa pierwokupu. Uzasadnienie I. Streszczenie Powódka zawarła z interwenientami ubocznymi – i warunkową umowę sprzedaży nieruchomości położonej w …, gminie …, złożonej z działek o numerach …, …, …, łącznej powierzchni … m2. Umowę zawarto pod warunkiem, że Y nie skorzysta z ustawowego prawa pierwokupu. Przed zawarciem warunkowej umowy sprzedaży, wspólnicy powódki nie podejmowali uchwały w sprawie zgody na „nabycie nieruchomości” (por. art. 228 ksh). Y skorzystała z ustawowego prawa pierwokupu. Oświadczenie woli było jednak nieważne. W tym procesie powódka domaga się potwierdzenia tej okoliczności. Podstawą powództwa jest art. 189 kpc. Sąd I instancji uznał, że oświadczenie woli pozwanej o skorzystaniu z prawa pierwokupu było Mimo to oddalił powództwo z uwagi na brak interesu prawnego powódki. Uznał, że warunkowa umowa sprzedaży jest nieważna, ponieważ została zawarta bez zgody wspólników powodowej spółki. W ocenie Sądu I instancji – wyrażony w art. 228 pkt 4 ksh – obowiązek uzyskania zgody wspólników na nabycie nieruchomości dotyczy każdej umowy zobowiązującej, niezależnie od tego, czy wywołuje ona skutki rzeczowe. Sąd II instancji oddalił apelację powódki, akceptując pogląd wyrażony w wyroku Sądu I instancji. Uznał, że konsekwencją braku uchwały wyrażającej zgodę na zawarcie warunkowej umowy sprzedaży jest nieważność tej umowy. W tej sytuacji powódka nie ma interesu prawnego do kwestionowania skuteczności oświadczenia o skorzystaniu z ustawowego prawa pierwokupu. Wobec braku interesu prawnego, powódka nie mogła wytoczyć skutecznego powództwa o ustalenie (art. 189 kpc). Stanowisko to jest błędne. Przewidziany w art. 228 pkt 4 ksh, obowiązek uzyskania zgody na „nabycie nieruchomości” dotyczy wyłącznie czynności prawnych, których skutkiem jest przeniesienie własności. Zgoda wspólników nie jest natomiast wymagana na dokonanie czynności, których skutkiem jest wyłącznie zobowiązanie do przeniesienia własności (czynności „prowadzących do nabycia” nieruchomości). Warunkowa umowa sprzedaży nieruchomości nie przenosi własności (por. art. 157 § 1 i 2 kc). Zawarcie takiej umowy nie wymaga zgody wspólników. Wbrew stanowisku Sądu II instancji, powódka ma interes prawny w kwestionowaniu oświadczenia o prawie pierwokupu. Ustalenie, że oświadczenie Y było nieważne, otwiera powódce drogę do dochodzenia zawarcia umowy rozporządzającej. Wskazane względy uzasadniają wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Za przyjęciem przemawia istotne zagadnienie prawne, jakie pojawiło się na tle wykładni art. 228 pkt 4 ksh. Jego istota sprowadza się do odpowiedzi na pytanie o to, czy przewidziana w art. 228 pkt 4 ksh zgoda wspólników na nabycie nieruchomości jest niezbędna do zawarcia umowy o skutku zobowiązującym (w tym przypadku warunkowej umowy sprzedaży). Rozstrzygnięcie ww. zagadnienia ma znaczenie nie tylko dla merytorycznej oceny wyroku Sądu II instancji. Poza wyjaśnieniem znaczenia wymogu przewidzianego w art. 228 pkt 4 ksh, przyczyni się do wykładni innych przepisów wprowadzających analogiczny mechanizm decydowania o „nabyciu nieruchomości”. Takie samo rozwiązanie co w przypadku art. 228 pkt 4 ksh, obowiązuje na gruncie: a) art. 393 pkt 4 (w odniesieniu do nabycia nieruchomości przez spółkę akcyjną), b) art. 22 ust. 3 ustawy o własności lokali (nabycie nieruchomości przez wspólnotę mieszkaniową), oraz, c) art. 38 § 1 pkt 5 prawa spółdzielczego (nabycie nieruchomości przez spółdzielnie). Przedstawione zagadnienie prawne do tej pory nie było analizowane w orzecznictwie Sądu Najwyższego. Powyższa uwaga dotyczy zarówno art. 228 pkt 4 ksh, jak i pozostałych ww. przepisów. Wskazane okoliczności przemawiają za przyjęciem skargi do rozpoznania i rozstrzygnięciem sygnalizowanego zagadnienia. Powódka nie dysponuje środkami pieniężnymi pozwalającymi na uiszczenie opłaty sądowej od skargi kasacyjnej. Z tego względu wnosi o zwolnienie jej od kosztów postępowania. II. Zagadnienie prawne – wykładnia art. 228 pkt 4 ksh Istotą zagadnienia jest pytanie o dopuszczalność zawarcia przez zarząd spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – bez zgody wspólników – umowy zobowiązującej do przeniesienia własności. Przedstawiono je po to, aby wyjaśnić jak daleko wspólnicy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mogą ingerować w decyzje i kompetencje zarządu w zakresie nabywania i zbywania nieruchomości (art. 228 pkt 4 ksh). Sądy I i II instancji uznały, że ingerencja wspólników jest wymagana już na etapie zawierania umowy zobowiązującej do przeniesienia własności (w tym wypadku warunkowej umowy sprzedaży). W ocenie Sądu II instancji – zgoda wspólników jest wymagana niezależnie od tego, czy umowa zobowiązująca przenosi własność na nabywcę. Stanowisko to jest błędne. Zgoda wspólników powinna być warunkiem koniecznym dla zawarcia umowy (dokonania czynności prawnej), której skutkiem jest przeniesienie własności (tzw. umowy rozporządzającej albo umowy o skutku zobowiązująco-rozporządzającym – art. 155 § 1 kc). Poza zakresem rozważań jest ocena skuteczności zawarcia bez zgody wspólników umowy o skutku zobowiązująco-rozporządzającym (art. 155 § 1 kc) oraz umowy przedwstępnej. Te zagadnienia nie mają bezpośredniego związku ze stanem faktycznym niniejszej A. Dotychczasowe orzecznictwo Sądu Najwyższego Omawiany problem nie był do tej pory analizowany w orzecznictwie Sądu Najwyższego. Sąd Najwyższy wypowiadał się natomiast w sprawie dwóch podobnych zagadnień. Pierwsze z nich, dotyczyło skuteczności umowy przedwstępnej zawartej bez zgody akcjonariuszy spółki akcyjnej (wymaganej na podstawie art. 393 pkt 4 ksh). W wyroku z dnia 6 lutego 2009 roku (sygn. akt: IV CSK 271/08)3 Sąd Najwyższy uznał, że zgoda akcjonariuszy, o której mowa w art. 393 pkt 4 ksh nie jest wymagana do zawarcia umowy przedwstępnej. Drugie zagadnienie dotyczy udzielenia przybicia własności nieruchomości na rzecz spółki, mimo braku uchwały wspólników o zgodzie na nabycie nieruchomości. W uchwale z dnia 21 lutego 2008 roku (sygn. akt: III CZP 137/07), Sąd Najwyższy rozstrzygnął, że brak zgody wspólników nie jest przeszkodą udzielenia przybicia własności Oba orzeczenia dotyczą czynności prawnych (procesowych), których dokonanie poprzedza przeniesienie własności nieruchomości. W obu przypadkach Sąd Najwyższy uznał, że brak zgody wspólników nie pociągał za sobą nieważności tych czynności. Można zatem – opierając się na ww. rozstrzygnięciach – wyrazić pogląd, iż zgoda wspólników, o której stanowi art. 228 pkt 4 ksh nie jest wymagana dla dokonania czynności, których skutkiem nie jest przeniesienie własności. Na tej podstawie można sformułować ogólną zasadę, iż zgoda wspólników, o której mowa w art. 228 pkt 4 ksh, jest wymagana wyłącznie dla dokonania czynności o skutku rozporządzającym. Cytowane orzeczenia zapadły jednak na kanwie odmiennych stanów faktycznych. Dotyczą również innych problemów prawnych od tego, który pojawił się w niniejszej sprawie. Z powyższych względów konieczna jest odrębna analiza ww. przedstawionego zagadnienia (uwzględniająca jednak dotychczasowy dorobek orzecznictwa i doktryny).5 B. Praktyczne znaczenie zagadnienia Omawiane zagadnienie ma znaczenie nie tylko dla wykładni art. 228 pkt 4 ksh. Taki sam mechanizm decydowania o zbyciu/nabyciu przewidują przepisy o funkcjonowaniu: a) spółki akcyjnej (art. 393 pkt 4 ksh), b) wspólnoty mieszkaniowej (art. 22 ust. 3 pkt 6a ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali), c) spółdzielni, w tym spółdzielniach mieszkaniowych (art. 38 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 16 września 1982 roku – prawo spółdzielcze). We wszystkich ww. przypadkach organ zarządzający (spółką kapitałową, spółdzielnią, wspólnotą mieszkaniową) musi uzyskać zgodę na „zbycie” bądź „nabycie” nieruchomości. Zgody udziela organ zrzeszający „właścicieli” danej jednostki organizacyjnej (wspólników, akcjonariuszy, członków wspólnoty mieszkaniowej, spółdzielni). Brak tej zgody zawsze prowadzi do nieważności umowy zbycia/nabycia nieruchomości. Analizowane rozwiązanie ogranicza swobodę organów zarządzających przy prowadzeniu bieżących spraw jednostki organizacyjnej (spółki, wspólnoty mieszkaniowej, spółdzielni). Każdy z przytoczonych powyżej przepisów wprowadza wyjątek od reguły, jaką jest domniemanie kompetencji organu zarządzającego w zakresie prowadzenia bieżących spraw danej Ograniczenia swobody podejmowania przez zarząd decyzji w przedmiocie zbycia/nabycia nieruchomości są podyktowane potrzebą ochrony interesów jednostek organizacyjnych. Nieruchomości stanowią ważny i cenny składnik każdego majątku. Decyzja o ich nabyciu wiąże się ze znacznymi obciążeniami finansowymi, co w dalszej perspektywie może rzutować na wypłacalność danej jednostki. Zbycie nieruchomości może utrudniać funkcjonowanie podmiotu (np. sprzedaż gruntów, na których znajduje się główny zakład produkcyjny przedsiębiorcy). Powyższe przykłady potwierdzają, że decyzja o zbyciu/nabyciu nieruchomości zawsze będzie miała znaczenie strategiczne dla działalności konkretnej Takie ujęcie znaczenia decyzji o zbyciu/nabyciu nieruchomości uzasadnia ograniczenie swobody organów zarządzających. Taki cel (funkcję) omawianych ograniczeń realizują wszystkie powołane wyżej przepisy (art. 228 pkt 4 ksh, art. 393 pkt 4 ksh, art. 22 ust. 3 ustawy o własności lokali, art. 38 § 1 pkt 5 prawa spółdzielczego). Podobieństwo regulacji z art. 228 pkt 4 ksh i analogicznych rozwiązań obowiązujących na gruncie przepisów o spółce akcyjnej, prawa spółdzielczego i ustawy o własności lokali, świadczy o praktycznej doniosłości przedstawionego w skardze zagadnienia prawnego. Jego rozstrzygnięcie będzie zatem wskazówką dla interpretacji wszystkich przytoczonych przepisów (nie tylko art. 228 pkt 4 ksh). Powyższe przemawia za przyjęciem skargi do rozpoznania. C. Umowa zobowiązująca a umowa rozporządzająca Przepisy Kodeksu cywilnego rozróżniają "umowę zobowiązującą do przeniesienia własności" (por. art. 155 § 1 kc) oraz "umowę przenoszącą własność" (tzw. umowę rozporządzająca albo rzeczową – por. art. 156 kc).8 Umowa zobowiązująca kreuje obowiązek przeniesienia Określa również inne prawa i obowiązki stron związane z szeroko pojętym wykonaniem umowy. Przykładem umowy zobowiązującej jest umowa sprzedaży. Zgodnie z art. 535 § 1 kc, sprzedający jest zobowiązany do przeniesienia własności rzeczy i wydania jej kupującemu. Umowa sprzedaży określa obowiązki związane z przejściem ryzyka (art. 544 kc), sposobem ustalania kosztów wydania i odebrania rzeczy (art. 547 kc), rękojmi za wady rzeczy sprzedanej (art. 556 kc). Treść umowy przenoszącej własność (tzw. umowy rozporządzającej) ogranicza się do porozumienia o przeniesieniu własności nieruchomości. Jej celem jest realizacja obowiązku przeniesienia własności. Źródłem tego obowiązku może być umowa (np. umowa sprzedaży), inne zdarzenie prawne (np. zapis zwykły, odwołanie darowizny – por. art. 156 kc) bądź ustawa (np. roszczenia przewidziane w art. 231 § 1 i 2 kc). Zgodnie z art. 155 § 1 kc, zawarcie umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości powoduje automatyczne przejście własności na nabywcę (tzw. skutek rozporządzający).10 Nie dochodzi do przeniesienia własności w sytuacji, gdy ustawa bądź porozumienie stron11 wyłącza skutek rozporządzający. W takiej sytuacji przeniesienie własności następuje z chwilą zawarcia umowy rozporządzającej (por. art. 156 – 157 kc). Przykładem ustawowego ograniczenia podwójnego umowy zobowiązującej jest art. 3 ust. 4 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego, przyznający Y ustawowe prawo pierwokupu nieruchomości rolnych. Co do zasady12, każda umowa sprzedaży nieruchomości rolnej o powierzchni powyżej 5 ha powinna być zawarta pod warunkiem, że Y nie skorzysta z prawa pierwokupu. Jeżeli Y nie skorzysta z tego uprawnienia, przeniesienie (wykonanie umowy sprzedaży) nastąpi dopiero w umowie rozporządzającej (por. art. 157 § 2 kc). Wejście w życie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego i intensyfikacja obrotu nieruchomościami rolnymi przyczyniły się do rozpowszechnienia w praktyce instytucji umowy rozporządzającej. Powyższa okoliczność jest dodatkowym argumentem uzasadniającym przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. D. Warianty wykładni art. 228 pkt 4 ksh Zgodnie z art. 228 pkt 4 ksh, nabycie (zbycie) nieruchomości (użytkowania wieczystego) wymaga uchwały wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Brak tej zgody powoduje nieważność czynności prawnej zmierzającej do zbycia (nabycia) nieruchomości (art. 17 § 1 ksh). Pojęcia "nabycia" i "zbycia" nieruchomości można interpretować szeroko albo ściśle. Zgodnie z szerokim ujęciem (funkcjonalnym), obowiązek wyrażenia zgody odnosi się nie tylko do finalnego nabycia nieruchomości, ale także do podjęcia jakichkolwiek działań prowadzących do takiego nabycia, np. rozpoczęcia negocjacji, zawarcia umowy przedwstępnej. W wąskim ujęciu, wymóg uzyskania zgody dotyczy wyłącznie finalnego nabycia (przeniesienia) Zgodnie z tym poglądem, zgoda wspólników (organu właścicielskiego) jest niezbędna do zawarcia: a) umowy zobowiązująco-rozporządzającej (art. 155 § 1 kc) oraz; b) umowy rozporządzającej zawieranej w wyniku wykonania obowiązku przeniesienia własności. Zgoda organu właścicielskiego nie jest natomiast konieczna dla skutecznego zawarcia umowy o skutku zobowiązującym (ani innych czynności poprzedzających jej zawarcie). Rozstrzygnięcie omawianego zagadnienia prawnego sprowadza się do wyboru jednego z dwóch opisanych wyżej stanowisk (wariantów interpretacji). Art. 228 pkt 4 ksh powinien być interpretowany w sposób restrykcyjny. Wymóg uzyskania zgody na „nabycie” i „zbycie” nieruchomości powinien ograniczać się wyłącznie do czynności, których bezpośrednim skutkiem jest przeniesienie własności. Za taką interpretacją przemawia porównanie art. 228 ksh z innymi przepisami wprowadzającymi obowiązek uzyskania zgody na dokonanie czynności prawnych. Jednym z nich jest art. 37 § 1 pkt 1 kro, wymagający uzyskania zgody małżonka na "dokonanie czynności prawnej prowadzącej do zbycia (...) nieruchomości". W piśmiennictwie nie budzi wątpliwości, że przewidziany w art. 37 § 1 pkt 1 kro wymóg zgody drugiego małżonka dotyczy nie tylko czynności rozporządzających ale wszelkich czynności prawnych "w wyniku których może być dokonana inna czynność powodująca ten skutek (przejście własności – przyp. TG)."14 Do takich czynności zalicza się złożenie oferty zbycia nieruchomości, zawarcie umowy przedwstępnej a także umowę zobowiązującą do przeniesienia Porównanie art. 37 § 1 pkt 1 kro z art. 228 pkt 4 ksh przemawia za restrykcyjną interpretacją pojęć „nabycie” i „zbycie” nieruchomości użytych w art. 228 pkt 4 ksh. W przypadku art. 228 pkt 4 ksh – brak wyraźnego wskazania, iż zgoda wspólników powinna dotyczyć także czynności prawnych „prowadzących do” przeniesienia własności. Jeżeli ustawodawca nie wprowadził tego typu sformułowań, nieuzasadnione byłoby rozszerzanie w drodze wykładni obowiązku uzyskania zgody zgromadzenia wspólników na czynności prawne, które nie zmierzają do przeniesienia własności. Kolejnym argumentem jest cel art. 228 pkt 4 ksh. Omawiany przepis ogranicza kompetencje zarządu w prawie do reprezentacji spółki. Z tego względu należy traktować go w kategoriach wyjątku. Powyższe, w myśl zasady exceptiones non sunt extendendae, przemawia za wąskim rozumieniem pojęć „zbycie” i „nabycie”. Akceptacja stanowiska, dopuszczającego liberalną wykładnię obu ww. pojęć, prowadziłaby do ograniczania kompetencji i swobody zarządu w podejmowaniu decyzji i prowadzeniu spraw spółki. Powyższe względy przemawiają za koniecznością restrykcyjnej wykładni art. 228 pkt 4 ksh. Analogiczny pogląd jest prezentowany w odniesieniu do wykładni art. 22 ust. 3 ustawy o własności lokali. Podkreśla się, że zgoda współwłaścicieli dotyczy wyłącznie czynności prawnej o charakterze Te same argumenty i taki sam kierunek wykładni powinien być stosowany w odniesieniu do analogicznych przepisów o nabywaniu nieruchomości przez spółki akcyjne, spółdzielnie i wspólnoty mieszkaniowe (art. 228 pkt 4 ksh, art. 393 pkt 4 ksh, art. 22 ust. 3 ustawy o własności lokali, art. 38 § 1 pkt 5 prawa spółdzielczego). III. Uchybienie sądu II instancji Dotychczasowe rozważania na temat wykładni i funkcji art. 228 pkt 4 ksh prowadzą do wniosku, że sąd II instancji naruszył art. 228 pkt 4 ksh w związku z art. 189 kpc. Podobnie jak sąd I instancji, w zaskarżonym wyroku błędnie przyjęto, że brak zgody wspólników powodowej spółki na nabycie nieruchomości, „czyniłby umowę rozporządzającą nieważną z mocy prawa” (por. uzasadnienie, s. 8). Wbrew stanowisku sądu II instancji, brak zgody zgromadzenia wspólników na zawarcie warunkowej umowy sprzedaży nie skutkuje jej nieważnością. Zgoda wspólników jest wymagana dopiero na etapie zawarcia umowy rozporządzającej. Dopiero ta umowa prowadzi do „nabycia” nieruchomości w rozumieniu art. 228 pkt 4 ksh. Konsekwencją omawianego uchybienia było nieuzasadnione przyjęcie, że powódka nie ma interesu prawnego (art. 189 kpc) uzasadniającego wytoczenie powództwa o ustalenie nieważności oświadczenia pozwanej o skorzystaniu z ustawowego prawa pierwokupu. Stanowisko to jest błędne. Warunkowa umowa sprzedaży – mimo braku zgody zgromadzenia wspólników – była ważna. Nieważne było natomiast oświadczenie woli Y o skorzystaniu z ustawowego prawa pierwokupu. Ubocznie należy wskazać, że ta okoliczność nie była kwestionowana przez sądy I i II instancji. Gdyby sąd II instancji dokonał prawidłowej wykładni art. 228 pkt 4 ksh (uwzględniając opisane powyżej względy i argumenty) uznałby, że warunkowa umowa sprzedaży była ważna. Jako taka jest podstawą roszczenia o przeniesienie własności. Aby powódka mogła dochodzić przymusowego wykonania warunkowej umowy sprzedaży – konieczne jest ostateczne rozstrzygnięcie o nieważności oświadczenia woli Y o ustawowym prawie pierwokupu. W tych okolicznościach należy zatem upatrywać interesu prawnego powódki w wytoczeniu niniejszego powództwa. Powołane względy przemawiają za uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy Sądowi II instancji do ponownego rozpoznania. IV. Wniosek o zwolnienie od kosztów Powódka od kilku lat nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie generuje zysków pozwalających na pokrycie kosztów sądowych. Dowód: zeznania podatkowe i informacja do Urzędu Skarbowego. Powódka z uwagi na trudną sytuację majątkową korzystała już ze zwolnienia od kosztów. Począwszy od daty wydania ostatniego postanowienia od zwolnieniu od kosztów sądowych, sytuacja majątkowa powódki nie uległa zmianie. Przemawia to za zwolnieniem od kosztów postępowania wywołanego niniejszą skargą. Na poparcie niniejszych twierdzeń do wniosku dołączono zeznania podatkowe powódki. Dokumenty te odzwierciedlają trudną sytuację majątkową skarżącej. /adwokat Tomasz Guzek/ Załączniki: pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej w kwocie 51,00 złotych, odpis aktualny z KRS powódki, zeznania podatkowe powódki, informacja do Urzędu Skarbowego, sześć odpisów skargi kasacyjnej. Przypisy: 1 Na tym etapie postępowania zbędne jest przytaczanie argumentów przemawiających za uznaniem, iż oświadczenie Y było nieważne (art. 58 § 1 kc). Zagadnienie to nie ma znaczenia dla rozpoznania skargi kasacyjnej. 2 Dodatkowo w zakresie konsekwencji braku zgody na zawarcie umowy o skutku zobowiązująco-rozporządzającym, zagadnienie to nie budzi wątpliwości interpretacyjnych. W takim wypadku, brak zgody zawsze będzie prowadził do nieważności całej umowy. 3 por. wyrok z dnia 6 lutego 2009 roku, sygn. akt: IV CSK 271/08, LEX nr 529733 4 por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 2008 roku III CZP 137/07, opubl. Legalis. 5 Więcej na temat ww. orzeczeń – zob. J. Strzępka, Kodeks spółek handlowych. Komentarz, Warszawa 2012, opubl. Legalis, komentarz do art. 228 ksh, teza 5. Z Kuniewicz, Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 2008 roku, sygn. akt: III CZP 137/07, Przegląd Sądowy 2010, nr 7-8, s. 191. J. Kołacz, Wymóg uzyskania zgody walnego zgromadzenia na zawarcie przez spółkę umowy przedwstępnej nabycia nieruchomości, Prawo Spółek 2010, nr 3, s. 58. 6 Wyrazem tej zasady są odpowiednio: art. 201 § 1 ksh (spółka z art. 368 § 1 ksh (spółka akcyjna), art. 48 prawa spółdzielczego (spółdzielnie) oraz art. 23 ustawy o własności lokali (zarząd wspólnoty mieszkaniowej). 7 Nie oznacza to, że od powyższej zasady istnieją wyjątki. Przykładem mogą być spółki deweloperskie. W ich działalności zbywanie i nabywanie nieruchomości jest elementem bieżącej działalności gospodarczej. W takich sytuacjach ustawodawca przewiduje możliwość odstąpienia od wymogu uzyskania zgody wspólników na nabycie/zbycie nieruchomości (por. art. 228 pkt 4 ksh). 8 E. Drozd, Przeniesienie własności nieruchomości, Warszawa – Kraków 1974, s. 9 9 E. Drozd, Przeniesienie własności nieruchomości, Warszawa – Kraków 1974, s. 26. 10 Tak E. Skowrońska – Bocian [w:] K. Pietrzykowski (red.) Kodeks cywilny. Komentarz do artykułów 1-449. Tom I. Warszawa 2005, s. 526. 11 Zawarte w umowie zobowiązującej. 12 Na potrzeby niniejszej sprawy zbędne jest omawianie wyjątków od powyższej zasady. 13 por. wyrok z dnia 6 lutego 2009 roku, sygn. akt: IV CSK 271/08, LEX nr 529733 14 M. Sychowicz [w:] Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, Warszawa 2009, s. 235 15 Ibidem. 16 E. Drozd, Prawa i obowiązki właścicieli lokali, Rejent 1995, nr 3, s. 9. Materiał archiwalny oparty o przepisy prawa obowiązujące w dniu jego sporządzenia. Adwokacka Spółka Partnerska Grzybkowski Guzek Jackowski nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystywane treści.

Aby ułatwić Ci sporządzenie takiego pisma – przygotowaliśmy gotowy do wypełnienia wzór wniosku o zgodę mieszkańców budynku, który pobierzesz poniżej: Odbiorcą tego dokumentu jest zwykle zarządca posesji, spółdzielnia mieszkaniowa lub organ, który zainicjował dane przedsięwzięcie. Termin złożenia zależy od konkretnych

Nie znalazłeś satysfakcjonujących wyników wyszukiwania frazy wzór podania do administracji w sprawie wilgoci mieszkania? Zadaj pytanie na forum o wzór podania do administracji w sprawie wilgoci mieszkania lub spróbuj zawęzić swoje zapytanie. Zobacz również podobne wyniki wyszukiwania do zapytania wzór podania do administracji w sprawie wilgoci mieszkania

Kategorie: Budownictwo, Dokumenty. 16.00 zł. Kupuję dostęp do wzoru pisma. Wniosek o przycięcie drzewa to wezwanie kierowane z reguły do sąsiada, właściciela nieruchomości prywatnej. Dokument można zastosować, kiedy ze względu na swoją wysokość lub rozbudowaną koronę, roślina utrudnia nam swobodne korzystanie z posesji.

Prezentujemy kilka bardzo przydatnych wzorów wniosków, które związane są z koronawirusem. Chodzi o wniosek o zwrot opłaty za przedszkole/żłobek, wniosek o przedłużenie terminu płatności, wniosek o obniżenie czynszu czy wniosek o zwrot zaliczki/zadatku. Zwrot opłaty za przedszkole/żłobek Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 marca 2020 r. w sprawie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 zamknięto wszystkie placówki oświatowe. Zamknięcie przedłużono i nie wiadomo kiedy placówki te zostaną ponownie otwarte dla uczniów. Zgodnie z zawieraną umową o świadczeniu usług w przedszkolach niepublicznych, rodzic zobowiązany jest uiszczać comiesięczne czesne, a opłata zależy od wielkości miasta, profilu placówki przeważnie jest to kilkaset złotych miesięcznie. Dodatkowo opłaca się też stawkę żywieniową dla dziecka. Obecna sytuacja światowej pandemii jest z pewnością nieoczekiwana i wyjątkowa. Z reguły więc trudno szukać w umowach o jakiekolwiek usługi zapisów dotyczących tej kwestii. Obowiązywać zatem będą przepisy prawa cywilnego. Jeśli chodzi o szkoły, to placówki te generalnie realizują program nauczania w trybie zdalnym przez tzw. e- learning, a za pracę zdalną należy się pełne wynagrodzenie. Inaczej sytuacja wygląda w żłobkach czy przedszkolach, które w zasadzie w obecnej sytuacji mają uniemożliwione realizowanie świadczenie usług. Trzeba jednak mieć na uwadze, że wynika to z siły wyższej związanej z ogłoszeniem w kraju stanu epidemii i zależy od organów władzy publicznej. Dyrektorzy placówek nie mają wyboru, placówki te muszą być zamknięte. Zatem z jednej strony mamy placówkę, która jest w gotowości do świadczenia usług, ale nie może ich świadczyć z uwagi na siłę wyższą, a z drugiej strony jest też umowa, w której rodzice dzieci zobowiązali się uiszczać comiesięczne opłaty na rzecz placówki. Przy czym często umowy te przewidują, iż rodzice muszą płacić czesne także za okres, gdy dziecko nie uczęszcza do placówki. Pojawia się zatem pytanie: czy w sytuacji przymusowego zamknięcia żłobków, szkół i przedszkoli rodzice dalej muszą opłacać wszystkie opłaty z tym związane? W polskim prawie cywilnym wyrażona jest zasada (art. 495 § 1 jeżeli jedno ze świadczeń wzajemnych stało się niemożliwe wskutek okoliczności, za które żadna ze stron odpowiedzialności nie ponosi, strona, która miała to świadczenie spełnić, nie może żądać świadczenia wzajemnego, a w wypadku, gdy je już otrzymała, obowiązana jest do zwrotu według przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Upraszczając, oznacza to, że skoro placówka nie może realizować świadczeń, do których zobowiązywała się zgodnie z zawartą z rodzicami umową z przyczyn, za które żadna ze stron umowy nie ponosi odpowiedzialności, to nie może w takiej sytuacji żądać świadczenia wzajemnego, czyli w tym przypadku uiszczania opłat/czesnego od drugiej strony za okres, w którym placówka nie świadczy usług. Z podanego przepisu można także wywieść, że rodzicom, którzy opłacili opłaty „z góry” należy się zwrot, czyli w tym przypadku będzie to proporcjonalnie od 11 marca br. Mając na uwadze, że z uwagi na światową pandemię wielu ludzi straciło pracę lub ich dochody uległy znacznemu pomniejszeniu, rodzice mogą skorzystać z wniosku o zwrot opłaty. Zobacz: Wniosek o zwrot opłaty Wniosek o przedłużenie terminu płatności Z prowadzeniem działalności gospodarczej wiąże się ponoszenie różnego rodzaju wydatków. Przy czym, wydatki te dokumentuje się zazwyczaj fakturą, na podstawie której przedsiębiorca opłaca swoje zobowiązania finansowe. W obecnej sytuacji związanej ze światową pandemią dużo przedsiębiorców utraciło lub wkrótce utraci płynność finansową, więc może dojść do sytuacji, że nie będzie w stanie opłacić wszystkich faktur na czas. Czy można coś wtedy zrobić? Polskie prawo cywilne zawiera instytucję zwaną rebus sic stantibus wyrażoną w art. 3571 zgodnie z którą: jeżeli z powodu nadzwyczajnej zmiany stosunków spełnienie świadczenia byłoby połączone z nadmiernymi trudnościami albo groziłoby jednej ze stron rażącą stratą, czego strony nie przewidywały przy zawarciu umowy, sąd może po rozważeniu interesów stron, zgodnie z zasadami współżycia społecznego, oznaczyć sposób wykonania zobowiązania, wysokość świadczenia lub nawet orzec o rozwiązaniu umowy. Rozwiązując umowę sąd może w miarę potrzeby orzec o rozliczeniach stron, kierując się zasadami określonymi w zdaniu poprzedzającym. Mówiąc prościej, każda strona umowy może domagać się zmiany tej umowy w sytuacji, gdy nastąpi nadzwyczajna zmiana stosunków, zatem można skorzystać z tej klauzuli tylko wyjątkowo. Co ważne, przedsiębiorca nie może jednostronnie oświadczyć, że opierając się na klauzuli rebus sic stantibus zmienia treść umowy, którą zawarł wcześniej lub nie może tego żądać od drugiej strony umowy. Możliwość zastosowania tej klauzuli może opierać się wyłącznie na orzeczeniu sądowym. To sąd po rozważeniu interesów stron i nadzwyczajnej sytuacji, przy uwzględnieniu zasad współżycia społecznego, orzeka o wysokości świadczenia, rozwiązaniu umowy, jej zmianie lub sposobie rozliczeń między stronami. Najlepszym rozwiązaniem w takiej sytuacji będzie zatem podjęcie prób negocjacji nowych warunków umowy. Obie strony powinny zrozumieć, że czasy kryzysu są trudne dla wszystkich i w pewnych kwestiach warto się porozumieć, by nie tracić kontrahentów i partnerów biznesowych, gdy czas pandemii się skończy. Zobacz: Wniosek o przedłużenie płatności faktury Wniosek o obniżenie czynszu Wielu przedsiębiorców, ale także osób prywatnych, które wynajmują, czy to lokal użytkowy czy mieszkalny w najbliższym czasie może mieć problem z opłatą czynszu najmu. Trudno określić czy przewidzieć jakie jeszcze i jak długo będą stosowane obostrzenia przeciwdziałające rozwojowi koronawirusa, dlatego też nie można oszacować ewentualnych strat. Pewne jest, że obecnie zamknięte są salony kosmetyczne, fryzjerskie, galerie handlowe, restauracje, kawiarnie itp. Przedsiębiorcy często nie posiadają lokalu na własność i je wynajmują. W obecnej sytuacji nie mogą jednak świadczyć w nich usług z uwagi przez rządowe zakazy i obostrzenia. Co w takim razie z płatnością czynszu? W obecnej sytuacji można spróbować obniżyć czynsz za wynajmowany lokal lub wnosić o przesunięcie terminu zapłaty na okres, gdy obostrzenia nie będą już obowiazywać. Polskie prawo cywilne zawiera instytucję zwaną rebus sic stantibus wyrażoną w art. 3571 zgodnie z którą: jeżeli z powodu nadzwyczajnej zmiany stosunków spełnienie świadczenia byłoby połączone z nadmiernymi trudnościami albo groziłoby jednej ze stron rażącą stratą, czego strony nie przewidywały przy zawarciu umowy, sąd może po rozważeniu interesów stron, zgodnie z zasadami współżycia społecznego, oznaczyć sposób wykonania zobowiązania, wysokość świadczenia lub nawet orzec o rozwiązaniu umowy. Rozwiązując umowę sąd może w miarę potrzeby orzec o rozliczeniach stron, kierując się zasadami określonymi w zdaniu poprzedzającym. Przepis ten można wykorzystać szczególnie przy umowach, z których zobowiązanie z nich wynikające płatne jest terminowo co miesiąc, czyli właśnie np. w przypadku umów najmu. Zatem polskie prawo przewiduje nadzwyczajne zmiany stosunków, przez które rozumie się nieoczekiwane i niezwykłe okoliczności, których przy zawieraniu umowy nie można było przewidzieć i są one niezależne od stron np. wojna, klęska żywiołowa itp. Do takiego stanu można zaliczyć też epidemię. Skutkiem wystąpienia takiej zmiany stosunków może być problem z terminową opłatą czynszu w ustalonej zgodnie z umową wysokości. Trzeba jednak pamiętać, że przedsiębiorca musi wykazać dokładnie, że zapłata czynszu w ogóle lub zapłata w uzgodnionej wysokości z uwagi na zaistniałą sytuację np. ze względu na przymusowe zamknięcie wynajmowanego lokalu jest niezwykle utrudniona, głównie przez fakt, że nie może on świadczyć usług. Zatem generalnie wykazanie związku przyczynowo- skutkowego pomiędzy niemożnością zapłaty a epidemią jest argumentem za obniżeniem czynszu lub przesunięciem terminu zapłaty. Zobacz: Wniosek o obniżenie czynszu Odstąpienie od umowy o udział w imprezie turystycznej W związku z obecną sytuacją światowej pandemii wiele biur podróży zdecydowało się odwołać zaplanowane wycieczki. Także wiele osób z obawy przed zarażeniem podjęło decyzję o zrezygnowaniu z wakacji. Jak skutecznie odstąpić od umowy, by uzyskać zwrot wpłaconych środków za opłacony wyjazd? Zgodnie z treścią przepisu art. 47 ust. 4 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (tekst jedn.: z 2019 r., poz. 548), podróżny może odstąpić od umowy o udział w imprezie turystycznej przed rozpoczęciem imprezy turystycznej bez ponoszenia opłaty za odstąpienie w przypadku wystąpienia nieuniknionych i nadzwyczajnych okoliczności występujących w miejscu docelowym lub jego najbliższym sąsiedztwie, które mają znaczący wpływ na realizację imprezy turystycznej lub przewóz podróżnych do miejsca docelowego. Podróżny może żądać wyłącznie zwrotu wpłat dokonanych z tytułu imprezy turystycznej, bez odszkodowania lub zadośćuczynienia w tym zakresie. Z kolei art. 47 ust. 6 stanowi, iż organizator turystyki dokonuje zwrotu poniesionych opłat i wpłat, o których mowa w ust. 4 i 5, w terminie 14 dni od dnia rozwiązania umowy o udział w imprezie turystycznej. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. Jednakże uchwalono ustawę z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw. Zgodnie z art. 15k tej ustawy: odstąpienie od umowy w trybie określonym w art. 47 ust. 4 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych lub rozwiązanie przez organizatora turystyki umowy o udział w imprezie turystycznej w trybie określonym w art. 47 ust. 5 pkt 2 tej ustawy, które to odstąpienie od umowy lub rozwiązanie umowy pozostaje w bezpośrednim związku z wybuchem epidemii wirusa SARS-CoV-2, jest skuteczne z mocy prawa po upływie 180 dni od dnia powiadomienia przez podróżnego o odstąpieniu lub powiadomienia o rozwiązaniu przez organizatora turystyki. Oznacza to, że organizator turystyki (przeważnie biuro podróży) będzie zobowiązany do zwrotu wpłaconych przez podróżnych środków dopiero po 180 dniach od dnia powiadomienia o rozwiązaniu umowy. Można zatem przez to zrozumieć, że termin wynikający z obowiązku zwrotu środków zostanie przedłużony z 14 dni do 180 dni lub będzie mógł być wykonany dopiero po 194 dniach, licząc te 180 dni + 14 dni, które wynikają z ustawy, w zależności od tego jak finalnie będą interpretowane te przepisy. Nową specustawą wprowadzono też rozwiązanie jakim jest voucher, który może zostać zaproponowany podróżnemu w zamian do realizacji na poczet przyszłych imprez turystycznych w ciągu roku od dnia, w którym miała się odbyć impreza turystyczna. Decyzja zależy od podróżnego, może zatem wybrać proponowany voucher lub oczekiwać na zwrot wpłaconych środków, co może nawet trwać pół roku. Zobacz: Wzór pisma "odstąpienie od umowy o udział w imprezie turystycznej" Wniosek o zwrot zaliczki/zadatku Sytuacja związana z pandemią pokrzyżowała też plany osób, które na wiosnę lub lato tego roku planowały duże uroczystości jak wesela, rocznice, urodziny itp. i w związku z tym podpisały umowę z fotografem, właścicielami sali, dekoratorami, kucharzami, czy które zawarły umowy o świadczenie usług hotelowych np. z właścicielem pensjonatu lub hotelu w związku z zaplanowanym wyjazdem. Z zawarciem takiej umowy często łączy się wpłata zaliczki lub zadatku. Czy w obecnej sytuacji możemy domagać się zwrotu tych świadczeń? Zgodnie z przepisem art. 394 § 3 w razie rozwiązania umowy zadatek powinien być zwrócony, a obowiązek zapłaty sumy dwukrotnie wyższej odpada. To samo dotyczy wypadku, gdy niewykonanie umowy nastąpiło wskutek okoliczności, za które żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności albo za które ponoszą odpowiedzialność obie strony. W sytuacji związanej z pandemią mamy bezsprzecznie do czynienia z sytuacją, w której żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności za fakt, że zaplanowane wydarzenie się nie odbędzie. Zadatek powinien zatem być oddany w takiej formie w jakiej został dany, jeśli w gotówce- to w gotówce, a jeśli był zrobiony przelew to zwrot powinien także nastąpić przelewem. Co więcej, przepis art. 495 § 1 stanowi, że jeżeli jedno ze świadczeń wzajemnych stało się niemożliwe wskutek okoliczności, za które żadna ze stron odpowiedzialności nie ponosi, strona, która miała to świadczenie spełnić, nie może żądać świadczenia wzajemnego, a w wypadku, gdy je już otrzymała, obowiązana jest do zwrotu według przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. W zasadzie w kodeksie cywilnym nie ma osobnego uregulowania dotyczącego zwrotu zaliczki. Jednakże biorąc pod uwagę okoliczności pandemii, którą można zakwalifikować jako siła wyższa oraz to, że osoby zawierające umowy dot. organizacji imprez często są konsumentami, zaliczka także powinna być zwrócona. W sytuacji, gdy zaliczka lub zadatek zostały wpłacone w obcej walucie (szczególnie jeśli chodzi o rezerwacje hoteli za granicą) podlegają takiej samej formie i wysokości w jakiej zostały wpłacone, czyli w kwocie nominalnej. Nie ma niestety zabezpieczenia dla strony w związku ze spadkiem lub wzrostem kursu. Zgodnie z art. 455 jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Zatem formułując pismo/wezwanie o zwrot zaliczki/zadatku powinniśmy umieścić w nim termin zwrotu, jednakże termin ten powinien być możliwy do spełnienia. Na uwadze trzeba też mieć, że w sytuacji, gdy podróżny lub osoba organizująca wydarzenie chce odwołać pobyt w hotelu czy wydarzenie np. z powodu choroby lub braku urlopu, którego się spodziewał, to okoliczność ta nie jest niezależna i związana z siłą wyższą, więc jeśli obiekt będzie mógł zrealizować rezerwacje, czy zaplanowane wydarzenie we wcześniej uzgodnionym terminie to nie musi zwracać zadatku. Zobacz: Wzór wniosku o zwrot zaliczki/zadatku za wesele Zobacz: Wzór wniosku o zwrot zaliczki/zadatku za pobyt w hotelu/pensjonacie Kancelaria Adwokacka Koschel - Sturzbecher [RAPORT] KORONAWIRUS – podatki, prawo pracy, biznes Polecamy: Ekskluzywny pakiet – Komentarze Złota seria

Pobierz gotowy do wypełnienia wzór wniosku o wydanie zgody na zamontowanie klimatyzatora do elewacji budynku, klikając poniższy przycisk: Na razie nie ma opinii o produkcie. W ostatnich latach klimatyzacja coraz częściej montowana jest nie tylko w sklepach czy w biurach, ale również w prywatnych mieszkaniach. Jednak przed

^{witam, geneza grzyba może być różna. Może jest to zwiazane z faktem iż wymieniła Pani w lokalu okna na szczelne i powietrze nie cyrkuluje jak należy, a na dodatek np. zakryła Pani kratki wentylacyjne bo z nich Pani wieje. Jeśli jest tak jak piszę, to jest to Pani wina że grzyb się pojawił. Proszę zadbać o to aby w nowych oknach zamontować nawiewniki, które regulowac będą cyrkulację powietrza w lokalu i koniecznie odsłonić wszystkie kratki wentylacyjne w mieszkaniu. Jezeli natomiast jest to kwestia związana z problemami typu: za oknem jest spust deszczowy z którego cieknie lub są jakieś problemy z pokryciem dachowym, ściana się zamoczyła i pojawił się grzyb, to już jest problem spółdzielni i ma Pani prawo dochodzić od spółdzielni rozwiązania tego problemu, a także odszkodowania by doprowadzić zagrzybiałe miejsca do porządku. Może też być problem z niedrożnymi kanałami wentylacyjnymi (dla każdego budynku są obowiązkowe coroczne kontrole przewodów kominowych i wentylacyjnych czyli tzw kontrole kominiarskie, i przy takiej kontroli może się Pani dowiedzieć czy wszystko z kanałami jest w porządku). Na powstawanie grzyba może mieć wpływ wiele czynnikow i samo docieplenie budynku nie zawsze jest rozwiązaniem na ten problem, natomiast podniesie komfort termiczny budynku, więc warto się postarać :-). Co do termomodernizacji, to najlepiej jest jako członek spółdzielni nie działać samemu, lecz zgadać się z jakimiś sensownymi sąsiadami by wspólnie wystąpić z tą propozycją. W załączeniu ustawa o termomodernizacji i remontach, którą warto przytoczyć pisząc pismo. Na jej podstawie można starać się o 20% zwrot kosztów inwestycji dot. termomodernizacji oraz remontów. Odpowiednie osoby w administracji powinny znać tą ustawę. Pisma należy pisać tak jak się czuje, w oparciu o fakty, ale naturalnie bez zbędnych emocji i jak się da powołując się na odpowiednie przepisy czy prawa, i nie trzeba tu kończyć wyższych uczelni. Z Pani opisu nie można wyczuć siedząc przy komputerze jaki jest konkretnie problem, ale jak pisałam na wstępie większość tego typu problemów z grzybem w lokalach powstaje w związku z nieodpowiednią masz wymaganych uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego posta.}

Pobierz gotowy do wypełnienia wzór prośby o zgodę na wymianę kaloryferów, klikając poniższy przycisk: Na razie nie ma opinii o produkcie. Bez względu na to, czy osoba zajmująca mieszkanie w bloku jest jego właścicielem, czy jedynie najemcą, musi uzyskać zgodę na inwestycję związaną z wymianą kaloryferów, ich usunięciem czy

« Wróć do tematów jak napisa pismo do spdzielni mieszkaniowej pismo do spoldzielni wilgoc podanie o grzyb w mieszkaniu do spoldzielni jak napisac pismo do spoldzielni mieszkaniowej grzyb w mieszkaniu czy zgosi spoldzielni jak napisac podanie wilgoci pismo od spoldzielni mieszkaniowej pismo do spoldzielni w sprawie ocieplenia podanie do spdzielni grzyb na cianie podanie o wytrpienie plusk do spoldzielni pismo do spdzielni mieszkaniowej pismo do spdzielni mieszkaniowej w sprawie grzyba przykad pisma do spdzielni w sprawie gzyba na cianie jak napisac pismo do spdzielni o grzybie na scianie pisma do spoldzielni mieszkaniowej Do góry strony: jak napisać pismo do spółdzielni mieszkaniowej o wytępienie grzyba i ocieplenie zewnętrznej ściany. PwdeF5.

j6snxhdh7t.pages.dev/217

j6snxhdh7t.pages.dev/17

j6snxhdh7t.pages.dev/344

j6snxhdh7t.pages.dev/248

j6snxhdh7t.pages.dev/100

j6snxhdh7t.pages.dev/165

j6snxhdh7t.pages.dev/118

j6snxhdh7t.pages.dev/167

j6snxhdh7t.pages.dev/56

wzór pisma do spółdzielni w sprawie grzyba